کد مطلب:36062 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:188
«و برای حق هر جا باشد خود را در لجه ها بیفكن» حق، ارزشمند و متاعی بی نظیر و گرانبهاست كه هر گونه فداكاری در راه تحصیل آن ارزش دارد و تحمل هر گونه شدائد و سختیهائی بخاطر آن، بجاست. ملاحظه فرمائید مربی بزرگی كه در چند جمله پیش، از ورود و دخالت در كاری كه مشتبه باشد و واقعیت و هدف آن روشن نباشد نهی نمود بلكه امر به توقف وعدم پیشروی فرمود،در اینجا می فرماید خود را به دست دریا بده و در اقیانوس بیكران و آبهای متراكم و عمیق بینداز. آری، آنجا مشتبه بود و چهره حق روشن نبود و احتمال می رفت كه بازیگران در زیر نقاب حق، باطل و خلافی را پنهان كرده باشند و بخواهند در لباس بظاهر حق، فسادی را جا انداخته و رواج دهند و لیكن این مور موردی است كه حق، مسلم و هویدا است و ابهام و اجمالی ندارد و غباری روی آن نیست اكنون كه چهره زیبای حق نمودار است برای رسیدن به آن و برای جانبداری از آن نه تنها نباید وقوف كرد و وارد نشد بلكه باید خود را در این مورد بهدریا بلا زد و در اقیانوس دردو رنج فرو رفت تا به آن گوهر بیهمتا دست یافت و آن را به دست آورد. [صفحه 50] تعبیر جالب فوق را در موارد دیگر نیز دارند مثلا در نامه ای كه به سران لشكرها نوشته اند آنان را به اموری فراخوانده اند از جمله: «و ان تخوضوا الغمرات الی الحق..»[1]. «و اینكه در شدائد دست بهم داده در راه حق در عمق آبهای گران فرو روید...» آری، تحمل انواع دردها و رنجها برای وصول به حق رواست زیرا به فرموده ی: قرآن كریم: «فذلكم الله ربكم الحق فماذا بعد الحق الا الضلال فانی تصرفون»[2]. «چنین خدائی پروردگار شماست كه حق است اكنون بعد از حق، جز ضلالت و گمراهی چه چیز است پس به كجا می روید؟» و از اینرو انبیاء عظام و اولیاء الله، جان خود را در راه حق تقدیم كرده و به انواع بلاها و مصائب، تن در دادند زیرا ارزیابی كرده بودند و می دانستند كه از دست دادن حق، فرو رفتن در باطل است و آن در حقیقت سقوط انسانیت می باشد. خوانندگان عزیز، در جمله محل بحث كلمه (حیث كان) آمده بود و این كلمه بیانگر ارزش فوق العاده حق است زیرا معنای آن این است كه از پس حق بروید در هر نقطه و موضعی كه باشد و مستلزم هر موونه و هر قسم مخارجی كه باشد تعقیب كنید تا به آن برسید. برای دست یابی به حق، دوری و نزدیكی مطرح نیست و قرب و بعد مفهوم ندارد.
(و خض الغمرات للحق حیث كان)
صفحه 50.